vəlvələ

is. Səs-küy, gurultu-patırtı, həyəcan, çaxnaşma, qarmaqarışıqlıq. O gecəki vəlvələdən ancaq bunu görə bildim. A. Ş.. Vəlvələ düşmək – qarmaqarışıqlıq düşmək, çaxnaşma düşmək, həyəcan (gurultu-patırtı) düşmək. Vəlvələ salmaq – qorxu salmaq, çaxnaşma salmaq, həyəcan salmaq. Həqiqət bu xəbər cəmi müsəlman şəhərlərində xalq arasında bir vəlvələ saldı. C. M.. <Əmrulla Gülsabaha:> Qüdrətgilin evinə o yandan vəlvələ salmışsan. . C. C.. Canına (cisminə və s.) vəlvələ düşmək – qorxuya düşmək, təşvişə düşmək, qorxudan əsmək. Oğlan, sən uşaqsan, cavansan hələ; Yenicə cisminə düşüb vəlvələ. M. V. V.. Növbətçinin «Qalx!» səsi tövlədəkilərin içinə vəlvələ saldı. M. C.. Canına vəlvələ salmaq – çox qorxuya salmaq, lərzəyə salmaq. <Hacı Qara:> Onların qılınc-tüfəngi o qədər məni qorxutmur ki, silisti, apar-gətiri canıma vəlvələ salır. M. F. A..